کودکانه هایم تمامی ندارد

الان دیگر حتی تخم دایناسور هم جواب نمیدهد! یعنی حتی ناخوشیهای آدم را هم چشم میزنید! درست یک شبانه روز بعد از این که در پستی نوشتم در مورد تدریس مجازی بی تفاوت شده ام، ناگهان یادم افتاد که فردا صبح وقت کلاسم است و هیچ یک از فایلهای مورد نیازم را آماده نکرده ام و دیگر هم فرصتی ندارم و تا آخر هفته هم وقتم پر است! ناچار در همه گروههایی که با دانشجوهایم دارم نوشتم که در روز همیشگی منتظر درس این هفته نباشند و فایلها را تا آخر هفته بارگذاری می‌کنم. حالا دو ساعت و پنجاه و هفت دقیقه از «آخر هفته» گذشته است و من تازه موفق شده ام فقط فایلهای یکی از درسهایم را بارگذاری کنم؛ آن هم با بدبختی. گوگل درایو یک دردی گرفته است که فایلها را آپلود نمی‌کند و در سامانه آموزش مجازی بیشتر از حجم معینی نمیتوان آپلود کرد و کاهش حجم، کیفیت را پایین می‌آورد و تکه تکه کردن فایلهای ویدیوئی خیلی جالب نمیشود و من از عصر تا الان دارم با این همه فایل ویدیوئی سر و کله میزنم و هی از روی لپ تاب روی فلش و از روی فلش روی کامی‌و از روی کامی‌روی گوشی میریزم و از تمام نرم افزارهای برش فیلم و کاهش حجم فیلمی‌که روی گوشی دارم استفاده میکنم تا بالاخره فایلهای درست و درمان با حجم مناسب به دست بیاورم و بعد دوباره منتقل کنم به کامی‌و در سامانه بارگذاری کنم و این وسط، حافظه گوشی و کامی‌هم بازی درمی‌آورند و خلاصه یک بلبشویی است که خدا برای گرگ بیابان نخواهد!!! حالا فقط کاش در این شلوغ بازار، فایلها را جا به جا آپلود نکنم!