کودکانه هایم تمامی ندارد

سلام ما تونستیم به خودمون ثابت کنیم"که اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند؟"

ادعا میکنیم کشورمون متعلق به صاحب الزمانه.چند درصدمون واقعا به این امر اعتقاد داریم و بعنوان ساکنان این مملکت اسلامی‌داریم درست عمل میکنیم؟

قصدم سیاسی حرف زدن نیست اما الان ما جمع میشیم رای میدیم به آدمی‌که دین و رسم و جونِ و جانِ کشورش رو مفت میخواد ببازه به دشمن. خوب لعنتی اون دشمن همون دشمنِ امام زمانه. اونا دارن قدرتمند میشن چون بر این باور رسیدن که اسلام یه منجی داره. اما ما خودمون رو زدیم به کوچه علی چپ و میگیم باید با غرب یکی بشیم. همین غرب از زمان موسی(ع) دشمنِ منجیِ ماست. همین یهودی که مسیحیت رو تحریف کرده و زیر سلطه‌ی خودش کشیده، دشمنِ خونی و عشیره ایِ امام زمانه.

ما در مقابلش داریم چی کار میکنیم؟

هیچی تو خیابون‌ها میرقصیم و بشکن و وارو میزنیم و دل و ایمونمونو دادیم دست شبکه‌های غربی و خوشحالیم از اینکه نماینده‌‌‌ای انتخاب شده که اجازه داده حریم‌ها شکسته بشه و اسلام سست بشه و هرچی هم داریم در طبق اخلاص بذاره کف دست دشمن امام زمان که تا دندان مسلحه و منتظر ظهوره.

انقدر سست بنیادیم که تعداد محدودی از مریدان آقا رو هم که میبینیم انگ تحجر بهشون میزنیم و تف به سمتشون پرت میکنیم.

امام زمان بیاد به پشتوانه‌ی کی؟ اگر قرار بود امام زمان با این شرایط ظهور کنن که غیبتی رخ نمیداد و بعد از پدرشون(به دور باد) به شهادت میرسیدن. امام زمان پِیرو میخواد. نداشت که غیب شدن از دیده‌ها. برای اینکه دست دشمن به ته تغاری امامت نرسه. برای اینکه رشته‌ی اتصالمون قطع نشه. برای اینکه مجرای وصالمون با ذات خدا مسدود نشه.

ما انقدر بدبخت و بیچاره ایم که به طنز تلخِ محمد حسین عزیز، اگر خدا هم بیاد(نعوذوابالله) مثل علی تنهاش میذاریم. شک نکن